امام زمان (عج) در نگاه قرآن؛ وعده‌ای الهی برای آینده‌ای روشن

قرآن کریم نام «امام زمان» (عج) را به‌طور مستقیم نمی‌آورد، اما بارها از ضرورت وجود یک رهبر الهی در هر عصر و پیروزی نهایی صالحان بر زمین سخن گفته است. این همان جایی است که روایات پیامبر (ص) و اهل‌بیت (ع) پرده را کنار می‌زنند و می‌گویند: مقصود، همان مهدی موعود است.

چرا نام امام زمان (عج) در قرآن نیامده؟

قرآن بیشتر به اصول کلی می‌پردازد، نه ذکر جزئیات.
همان‌طور که نام بسیاری از امامان یا حتی برخی پیامبران در قرآن نیامده، اما اصل «وجود رهبر الهی» در هر زمان تأکید شده است.

آیات کلیدی که به امام زمان (عج) اشاره دارند

۱. هر قومی یک هادی دارد
«إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ» (رعد/7)
یعنی در هر دوره، یک راهنمای الهی وجود دارد.

۲. زمین در دست صالحان
«أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» (انبیاء/105)
وعده‌ای قطعی که در نهایت، زمین به دست نیکان خواهد افتاد.

۳. غلبه دین حق
«لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» (توبه/33)
تحقق کامل این وعده در زمان ظهور مهدی (عج) خواهد بود.

۴. امامت، عهد الهی است
«لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ» (بقره/124)
امام باید معصوم و برگزیده خدا باشد، نه هر کسی.

جمع‌بندی
قرآن می‌گوید: همیشه باید یک حجت الهی روی زمین باشد. روایات می‌گویند: این حجت در روزگار ما همان امام مهدی (عج) است. پس، وجود او هم پشتوانه قرآنی دارد و هم روایی.